Sensoryczne ogrody zmysłów Muszyna

Lokalizacja: Park zdrojowy „Zapopradzie”, Al. Zdrojowa (nad sanatoriami „Korona” i „Muszyna”) Muszyna. Do Ogrodów Sensorycznych można wejść z dwóch stron: od strony sanatoriów „Korona” i „Muszyna” oraz od pijalni wody mineralnej „Antoni”. Pierwsze wejście jest dogodniejsze dla osób niepełnosprawnych.

Ogród zmysłów (sensoryczny) jest tak zaprojektowany, aby w sposób zintensyfikowany i celowy oddziaływać na zmysły pozawzrokowe w większym stopniu niż zwykle. Poza funkcją spacerowo-rekreacyjną spełniaja także funkcje terapii oraz nauki dla osób niepełnosprawnych i dzieci. Ogród podzielony jest na strefy: zdrowia, zapachową, wzrokową, słuchową, dotykową i smakową.

Kompleks parkowy „Zapopradzie” malowniczo rozpościera się na niewielkim wzniesieniu. Roztacza się stąd przepiękny krajobraz na Dolinę Popradu oraz uzdrowisko. Park to kompleks alejek spacerowych, ścieżek rowerowych oraz urządzeń do ćwiczeń na wolnym powietrzu. Do tego strumień z kaskadami, sztuczne stawy, altanki, ławeczki, stylowe latarnie, a także wiata grillowa dla turystów i kuracjuszy. Z parku, a szczególnie ze specjalnej 11,5 metrowej platformy widokowej, roztacza się widok na rzekę i panoramę miasteczka z Beskidem Sądeckim w tle.

Ogród zmysłów w Muszynie podzielony jest na kilka stref. Przed wejściem do każdego z ogrodów umieszczona jest tablica informacyjna, prezentująca opis ogrodu i roślin które w nim się znajdują (informacje napisane są pismem Brajla oraz w języku polskim, słowackim i angielskim).

• Ogród zdrowia
  Ogród zdrowia rozpoczyna się przy ulicy Mściwujskiego tak zwaną różaną alejką. Znajdują się tutaj różnorodne urządzenia do ćwiczeń, wymagające niewielkiego nakładu siłowego. Mogą z nich również korzystać osoby starsze, a także niepełnosprawne. Ćwicząc można podziwiać panoramę i kwiatowe kompozycje utworzone m. in. z róż, tawuł, żywotników, klonów, świerków i grabów.

• Ogród zapachu
  Kolejnym etapem wędrówki jest ogród zapachu. Na tym obszarze rośliny dobrane są w taki sposób, aby natężenie zapachów było intensywniejsze. Dla osób niewidomych ta część ogrodu będzie skondensowanym zielnikiem – w celach poznawczych i dydaktycznych będą mogły dotknąć każdą roślinę, rozetrzeć w palcach liście bądź płatki dla uzyskania zapachu olejków eterycznych. Wśród hiacyntów, lilii, świerków, jodeł odnajdziemy tutaj „kuchenne przyprawy” – wonny tymianek, miętę, szałwię, czosnek. Rozpoznawanie i poznawanie zapachów będzie świetną zabawą edukacyjną dla każdego. Wystarczy zamknąć oczy i zgadywać, jaki zapach wydzielają poszczególne rośliny.

• Ogród dźwięku
  Wędrując dalej alejkami docieramy do części zwanej ogrodem dźwięku. Warto się w nim zatrzymać i wsłuchać w delikatny szum drzew, szmer wody płynącej w strumieniu, świergot ptaków, chrzęst żwiru pod nogami. Wszystkie materiały zostały dobrane w taki sposób, aby uintensywniać tworzące się wokół nas dźwięki.

• Strefa zapachowo-dotykowa
  Tu, jak w poprzednich częściach ogrodu oddzielnie, wykorzystujemy równocześnie zmysł dotyku i węchu. Rośliny dobierane są w taki sposób, aby wydzielały intensywny zapach oraz posiadały różnorodne faktury i kształty liści i kwiatów.

• Ogród smaku
  Rosną tu krzewy i drzewa owocowe, dzięki czemu najpełniej możemy zaobserwować roczną wegetację roślin. Oprócz ich podziwiania i obserwowania w czasie owocobrania, będziemy mogli rozkoszować się smakami owoców – czereśni, malin, owoców aronii, jabłek czy, jeśli dopisze nam szczęście, orzechów leszczyny.

Także dla niepełnosprawnych

Ogrody zmysłów są parkiem przystosowanym nie tylko do odpoczynku na łonie natury, ale przede wszystkim do celów terapeutycznych, socjalizujących i edukacyjnych dla osób niewidomych, jak i osób z zaburzeniami psychofizycznymi czy z upośledzeniem umysłowym. Zaprojektowane są tak, aby w sposób celowy i zintensyfikowany oddziaływać na zmysły pozawzrokowe.

Oprócz funkcji poznawczej pełnią one podobną rolę, co ogrody przeznaczone do hortiterapii (ogrodoterapii) – poprzez zabawy edukacyjne pomagają w budowaniu więzi interpersonalnych. Ogrody w pełni dostosowane są do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz rodziców wiozących swoje pociechy w wózkach. Dostosowane do tego są parkowe ścieżki. Specjalny podest umożliwia wjazd osobom niepełnosprawnym na wózkach inwalidzkich.