Nasze magiczne miejsca Beskidu

                 Naszym magicznym miejscem Beskidu Sądeckiego jest Bacówka nad Wierchomlą oraz droga tam prowadząca od miejsca Szczawnik. Trasa prowadzi przez rezerwat „Żebracze”, który jest objęty ochroną Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Drogą prowadzą znaki niebieskiego szlaku rowerowego.

Tam się poznaliśmy, teraz jesteśmy małżeństwem i wspólnie z dzieciakami( 7,11 lat)  odwiedzamy te miejsca kilka razy w roku. Szlak bardzo przyjemny, zaczęliśmy od spacerów, biegów, potem spacery z wózkiem, a teraz doszły wycieczki rowerowe, grzybobranie, wyprawy na jagody i zimą kuligi oraz narty :-) (tam na górce przy schronisku dawno, dawno temu uczyłam jeździć się na nartach). Jeśli chodzi o drogę jest dość wygodna, ale jest sporo kamyków, dlatego droga może być trudna dla wózków- ale testowaliśmy i wjechać się da :))

Zaraz na początku trasy, wchodząc w las po chwili mijamy po prawej stronie ujęcie wody, które również robi na nas wrażenie.

Za każdym razem jest inaczej. Zawsze znajdzie się jakiś nowy, malutki szczegół, który potrafi nas ująć. Teren jest bardzo malowniczy ( dużo zieleni, strumyków, kaskad, śpiew ptaków).Jednym słowem cisza i spokój. Bardzo zauroczyły nas kaskady, przy których nikt obojętnie nie przejdzie.

Dzieci po drodze spotkały wiele gatunków motyli, co dawało im wielką frajdę.

Idąc szlakiem napotkaliśmy na olbrzymie-tajemnicze skały. Tu należy przytoczyć legendę tego miejsca. W miejscu tym Łemek ze wsi w czasie burzy chciał schronić się pod skałą, a ta zawaliła się na niego. Podobno latami było słychać w tym miejscu płacz. Nie dało się tamtędy przejść, bo spadały kamienie. Wszystko uspokoiło się dopiero, gdy odprawiono mszę św. i postawiono krzyż, za którym widoczny jest napis ,,Jezu Ufam Tobie.” Syna bardzo zaciekawiło to miejsce, na tyle żeby się tam wspiąć i zrobić pamiątkowe zdjęcie.

Przy szlaku można podziwiać również drzewostan jodłowo- bukowy, który ustanowiono pomnikiem przyrody- wiek drzew szacowany jest na ok.170 lat.

Mniej więcej w połowie drogi jest zadaszona wiata z ławkami i tablicami informacyjnymi Betlejemka, gdzie można zrobić sobie postój.

Na górze przepiękne widoki na Tatry, pyszna kawa i naleśniki :-)

Jesteśmy na wysokości 887m n.p.m. i tyle szczęścia…..Nikt się nigdzie nie śpieszy i wszyscy są dla siebie mili. W oczy rzuca się napis plakatu: ,,W górach jest wszystko co kocham…” I któż by się spodziewał, że po kilkunastu latach, kiedy pierwszy raz odwiedziłam to miejsce, hasło to stanie się tak realne. W tych okolicach już zostałam, a miejsca  te wspólnie odwiedzamy systematycznie całą rodziną.

Bacówka nad Wierchomlą działa od 1978r. i ma nietypowy wygląd- jest przebudowanym spichlerzem przeniesionym ze Złockiego. W schronisku istnieje możliwość noclegów oraz rozbicia namiotu- na co się jeszcze nie zdecydowaliśmy, ale mamy w planach :)

Na dzieci czeka drabinka na drzewie, na której uwielbiają się bawić. Moja córka ma tam zaprzyjaźnionego kota;-) Syn zafascynowany jest natomiast pieskami. Dodatkowo przywitało nas stadko kóz, które chętnie pozowały do zdjęć.

Miłe są również wspomnienia z ogniska, gdzie przy gitarowej muzyce poznawaliśmy piosenki o Beskidach.

Będąc tam, czas nagle się zatrzymuje. A dzieci po takiej wycieczce, wieczorem po dniu pełnym wrażeń i przejściu w jedna stronę ok.6.5 km grzecznie idą spać :)

Nastawiamy się aby w przyszłości wydłużyć trasę i przejść jeszcze dalej na Jaworzynę Krynicką. Bacówka jest super miejscem startowym z którego można powędrować w różne kierunki Beskidu Sądeckiego: właśnie w stronę Krynicy Zdrój, ale i np. w stronę Rytra czy Piwnicznej.

 

 

                              Innym miejscem, które nas bardzo zaciekawiło i chcieliśmy zobaczyć był pomnik przyrody ,,Czarna Młaka”. Postanowiliśmy więc wyruszyć na naszą wycieczkę samochodem, kierując się na Powroźnik, gmina Muszyna. Nie znaliśmy dokładnie lokalizacji tego miejsca więc ustawiliśmy sobie trasę w mapy google. Telefon doprowadził nas pod Cerkiew Św. Jakuba. Przy okazji zwiedziliśmy świątynie. W 2013r.  Została ona wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego. Jednocześnie trafiliśmy na jeden z cykli koncertów Muzyka Zaklęta w Drewnie. Cieszyliśmy się, że tu trafiliśmy bo panująca tam aura dawała poczucie spokoju i zamyślenia. Dzieci jednak zaczęły się już trochę niecierpliwić i ruszyliśmy w dalszą drogę.

Okazało się, że znalezienie początku trasy do naszego tajemniczego miejsca nie było takie proste. Krążyliśmy po wiosce pytając lokalnych mieszkańców o lokalizację i nikt nie potrafił wskazać nam w którą stronę mamy się udać. Ludzie kojarzyli miejsce, że coś takiego jest, jednak gdzie, nikt nie wiedział jak nas kierować. Postanowiliśmy nie poddawać się. Zaparkowaliśmy samochód i w ciemno szliśmy przez wioskę , dopytując dalej napotykanych ludzi o trasę. Zdziwiło nas ,że nie było żadnych oznaczeń  w którą stronę należy się kierować. W końcu spotkaliśmy starszego, bardzo miłego Pana, który udzielił nam cennych wskazówek. Idąc za  jego słowami, kierowaliśmy się w górę ścieżkami, drogami polnymi, gdzie dalej nie było żadnych symboli. Ale były piękne krajobrazy Powroźnika, od tej strony nam nieznane. Dotarliśmy do lasu, gdzie intuicyjnie kierowaliśmy się w górę i tam już napotkaliśmy się na znaki czarnego szlaku. Przyniosło nam to ulgę, bo przez chwilę przeszła przez głowę myśl, aby się nie zgubić.

Droga nie była lekka- było dość stromo, a woda spływająca z góry wyżłobiła ogromne wyrwy. Do tego ogromne kamienie. Absolutnie w szpilkach by się tą drogą nie wyszło, ani wózkiem.

Jednak otaczał nas przepiękny las jodłowy, na który nie mogliśmy się też napatrzeć.

Dzień był dość parny, więc dobrze było mieć ze sobą zapas wody :))

Po niecałej godzinie naszej wyczerpującej wędrówce, dotarliśmy do tablicy informacyjnej, gdzie wiedzieliśmy, że jesteśmy już prawie u celu. Było to dla nas niesamowite, że gdzieś na górze(655m n.p.m.) pośrodku lasu jest piękny, malowniczy staw. I naprawdę taki był…….

Panowała tam cisza……..może nawet trochę na początku przerażająca. Słychać było jedynie szmer owadów- głównie ważek, które stały się chyba największą atrakcja dla dzieci. Były piękne i kolorowe. Na brzegu zbudowany jest pomost, z którego mogliśmy obserwować te piękności. Słychać było też śpiew ptaków i rechotanie żab. Woda miała czarny odcień, odbijały się w niej drzewa co tworzyło niesamowity klimat. Ten kilkuset letni staw powstał w wyniku osunięcia się stoku góry, a nieckę po tym osunięciu wypełnia woda. Jest unikalnym zabytkiem w skali Polski. Czarna Młaka ma swoją legendę. Głosi ona, iż w tych okolicach mieli przepadać okoliczni mieszkańcy. Czarne moce, które miały rzekomo wypełniać czarny staw wciągały ludzi, a nawet całe zaprzęgi konne.

Będąc w tym miejscu faktycznie można poczuć magię.

Wokół nie było nikogo, tylko my. Po odpoczynku i nasyceniu się tajemniczym widokiem tego miejsca, postanowiliśmy wrócić tą samą trasą, żeby przypadkiem gdzieś nie zboczyć.

 W drodze powrotnej byliśmy zachwyceni naszą wycieczką,  tym naszym małym odkryciem.

Jednocześnie, zastanawia nas ile jeszcze w naszym regionie może być podobnych, nieznanych, miejsc czekających do „odkrycia”.

                    

                         Po zwiedzaniu atrakcji Beskidu Sądeckiego warto zatrzymać się w Krynicy Zdroju aby nabrać sił na kolejne wędrówki. I tu polecamy restaurację  Cristal Patio, aleja Nikifora 1. Nasze dzieci twierdzą, że jest tam najlepsza pizza na świecie. Tam również z plakatu, dowiedzieliśmy się o konkursie POKOCHAJ SĄDECKIE :-)